Medun

Stari grad Medun (Meteon), više utvrđenje, koje se nalazi na 13-tom kilometru sjeveroistočno od Podgorice, potiče iz antičkog perioda. Podignut je prvo kao tvrđava, kasnije kao grad, između IV i III vijeka prije nove ere. Dobro očuvane zidine utvrđenja izgrađene su od velikih blokova tesanog kamena, postavljenih u više redova. Konstrukcija se po solidnosti i srazmjernosti mnogo razlikuje od konstrukcije ostalih, manje značajnih ilirskih gradova.

Sa kulturno-umjetničkog gledišta, vrlo intresantne su dvije niže ukopine u stijeni na putu iz donjeg u gornji grad. Proučavanja upućuju na zaključak da su tu vršeni obredi vezani za kult zmije, koja je kod Ilira predstavljala mitskog pretka. Sjeverno od gornjeg grada nalazi se nekropola. Ona potiče iz Ilirskog perioda, ali nije proučavana.

Rimske legije osvojile su Medun oko 167. godine. Tom prilikom u njemu je zarobljen poslednji ilirski kralj Gentije sa porodicom.

Medun još nije dovoljno proučen. Pored toga što je zanimljiv zbog daleke i bogate prošlosti, on predstavlja i objekat veoma značajan za proučavanje svih kulturnih epoha od praistorije do srednjeg vijeka.

U podnožju zidina ovog grada i utvrđenja, živio je naš poznati književnik, plemenski prvak, crnogorski vojvoda i junak Marko Miljanov. On je u akropoli, pred malom crkvom, i sahranjen.